Reunie

Champasak, 24 september

Terrasje aan de Mekong. Mijn fruitshake is oranje van de guave. Relaxdagje vandaag. Uitslapen, koffiedrinken met Noam, heerlijke koffie. Sterk maar niet bitter. Superaromatisch met een chocoladeachtig bijsmaakje. We drinken het met gecondenseerde zoete melk. Zalig. Daarna ga ik een eindje wandelen. Het dorp in, langs de grote koloniale franse villa's, soms best goed onderhouden en met zachte kleuren die mooi afsteken bij het groene landschap en de grijze buffels. In een landweggetje van de hoofdweg aflopend is de bank gevestigd waar ik mijn harde dollars omwissel voor duizenden kip. Ik loop met een dik gevulde portemonnee verder van het dorp weg, het is hier super rustig. Terwijl ik naar een leegstaand landhuis loop om een goede foto te maken, hoor ik naast me ineens een hartverscheurend geknor. In een fraai getimmerd hokje staart een lief klein zwart biggetje me aan. "Honger, honger, aandacht, aandacht" zegt ie, terwijl hij met zijn snuit tegen het kippengaas drukt. Helaas, ik heb niets bij me.

Ik lunch met een currysoepje en hoor 's middags terug in het guesthouse ineens een bekende stem. Makiko! Hahaha, ze heeft ons gevonden. Reunie. Wer wandelen samen de straat van Champasak door. Het is hier zo mooi met die mist verderop in de bergen. "sabaidee, sabaidee, roepen de kinderen met hun parasolletjes naar ons als ze ons zien. We groeten ze terug. Onderweg koop ik een pakje speelkaarten. 's Avonds leert Noam ons het internationale bagpackersspel "Asshole". Het wordt nog laat die avond.

Liefs, Esther