Angkor II

10 september, Siem Reap

Tweede dag Angkor Wat vandaag. We gaan weer met zijn drieen (puntjes op de e e.d. lukt niet in de meeste internetcafe's) in de tuktuk. Vandaag naar tempels die verder weg liggen dus lekker rijden in de countryside. Veel buffels op de weg. Door de regen van vannacht begint de dag lekker koel. Ik heb inmiddels wel een verkoudheid opgelopen (loopneus) van gisteren. Toch maar wat extra kleren mee vandaag en de regenponcho van Tjerk. Alle tempels beginnen wel wat op elkaar te lijken nu hoor. Ok, de ene is bijzonderder vanwege de constructie en architectuur en de andere heeft weer mooiere uitsnijdsels. De ene heeft waterbassins en de ander bibliotheken. Het is allemaal mooi en meer van hetzelfde maar dan anders ("same same, but different" staat hier op de t-shirts). Wat in ieder geval overal hetzelfde is, zijn de kinderen die er rondlopen. Tientallen kinderen vanaf een jaar of vier staan hier dag in dag uit toeristen op te wachten wanneer die uit de tuktuks stappen, uit de tempels komen en onderweg. Ze proberen boeken, t-shirts, sjaals en geknutselde rotan armbandjes en dierenfiguurtjes te verkopen. Ze zijn goed geinstrueerd door hun voor ons onzichtbare begeleiders. " You buy from me?" " Maybe later? When you come back you remember me?" Ze kennen van alle landen de hoofdsteden: "Where you from?" "From Holland? Capital of Holland is Amsterdam". Ze kunnen tot tien tellen in alle talen: "You buy postcards? Only one dollar. One, two, three, ..., ten postcards for one dollar". En ga zo maar door.

Maar ik wil niet van kinderen kopen. Kinderen moeten niet werken maar spelen en naar school gaan. "We don't have money to go to school", zeggen ze, als ik er met ze over praat. Ja, wat moet je dan? Tijdens de lunch komen een paar jonge verkopertjes bij onze tafel staan. Ik ben in een melige bui en maak grapjes met ze. Ze blijven stug doorgaan met hun verkooppraatjes, als een overslaande jukebox die de hele tijd hetzelfde liedje afspeelt. "Stop!" onderbreek ik eentje. Ze moet lachen. "Good!", zeg ik en geef haar een ballon. Meteen komen de andere kinderen ook naar me toe. "One more, one more!". Ok, dan. Iedereen blij. Het begint 's middags weer te regenen. Terug naar Siem Reap maar weer.

Liefs,

Esther