9 september, Siem Reap
Vandaag naar de tempels van Angkor Wat geweest. Angkor was van de 9de tot de 14de eeuw de hoofdstad van het machtige rijk
van de Khmer dat op zijn hoogtepunt niet alleen Cambodja omvatte, maar zich uitstrekte van het zuiden van China tot Vietnam, Thailand en Birma. De tempels die in deze periode gebouwd zijn, zijn het hoogtepunt van de bouwkunst van Zuidoost Azie en ze komen in grootsheid overeen met de piramiden in Egypte. Ze staan op de Unesco werelderfgoedlijst. En terecht. De tempels en bouwwerken eromheen zijn gebouwd tussen 877 en 1219 door de koningen bedoeld voor de cultus van de god-koning. Omdat de iedere koning de vorige wou overtreffen zijn de bouwwerken steeds complexer en verfijnder gemaakt. Met heiligdommen, hallen en galerijen versierd met reliefs. Vandaag zijn we (twee franse meiden die ik ken van de boot en ik) naar de twee bekendste geweest: Angkor Tom en Angkor Wat.
Om zeven uur 's ochtends worden we door de tuk-tuk opgehaald. Vroeg! Gaap. Ik ben nog een beetje katerig van de wijn die ik gisteren met een groepje andere Fransen dronk. We beginnen meteen met het beste, Angkor Tom, bekend om de geheimzinnig lachende gezichten. Op ingenieuze wijze zijn allerlei stenen blokken opgestapeld tot torens, poorten, muren en vervolgend is er gebeiteld zodat allerlei prachtige figuren ontstonden. Op poorten en torens zie je shiva's, bhuda's, apsara's en allerlei andere figuren uit hindoeisme en bhudisme. Olifanten, slangen en garuda's, danseressen (apsara's), legers, koningen, demonen, goden. Van veraf zijn de gebouwen
architectonisch prachtig, en van dichtbij raak ik geintrigeerd door het sculptuurwerk, zo fantasievol. Ik ga je verder niet vervelen met de historische feiten en wat het allemaal betekent (je mag mijn gids wel een keer lenen), neem maar van mij aan dat het betoverend is om hier rond te dwalen. Zie ook de foto's :) De dag begon warm, direct felle zon, veel water drinken dus. Als we bij Ta Prom aankomen (tempel die nog helemaal overwoekerd is met bomen, zoals Franse ontdekkingsreizigers het in 1860 aantroffen) regent het echter kei- en keihard. We rennen over de trappen, door de poorten, galerijen, langs de beelden, sculpturen, bibliotheken door de roodbruine plassen terug naar onze tuktuk. later nog maar eens terug gaan. Uitgeput, koud en nat, moe maar voldaan terug naar Popular Guesthouse.
Liefs,
Esther
Geen opmerkingen:
Een reactie posten