18 september, vervolg
Vandaag vroeg wakker geworden. Locals varen met hun bootjes (knettermotoren) vlak langs mijn hut op weg naar hun vee op een ander eiland, naar school of om inkopen te
doen. Ik loop over het groene eiland richting de oude Franse brug. Veel buffels hier. Aan de waterkant de bungalows (hutjes) voor de toeristen en aan de andere kant de huisjes van de Lao. Zelfde stijl als in Cambodja: houten huisjes op palen met een rieten dak. De deur van het schooltje staat open. Ik zie de kids in hun uniformpjes naar hun meester luisteren. Ze herhalen zijn woorden in koor. Een oud vrouwtje met een houten kar zoekt haar weg door de natte modderpaden. Waar zet je je volgende stap zonder uit te glijden en vast te komen zitten met die grote wielen in de sompige klei?. Ik loop verder en kom bij een tempel waar vlaggetjes hangen voor het moonfestival. De oranje pijen van monnikken hangen te drogen 
over de veranda's. Buffels grazen het onkruid weg. Aan de waterkant is een man zijn boot aan het bikken, heeft een nieuwe lik verf nodig. Je hoort het ruizen van de waterval hier al. Bij restaurant Fleur de Mekong ontmoet ik Noam weer, de Brit/Israelier met de baard. We ontbijten met pannenkoeken, ananasshake en gebakken ei met baguette (toch fijn dat de Fransen hier waren!). Daarna naar de waterval. Eigenlijk is het meer een soort trap van rivierplateaus waar het water heel hard stroomt dan echt een ouderwetse stortbak maar het blijft indrukwekkend. Het water stroomt keihard, langs bomen, eilandjes, onder bruggetjes door. Je zou hier prima groene stroom voor het hele eiland uit kunnen halen. We maken wat foto's en kopen toch maar niet de 
gebarbequede bananen van het lieve oude vrouwtje met de zwarte tanden. Er zitten iets te veel vliegen op. Verderop ontmoeten we de eigenares van Mamadam restaurant. Op het bord staat dat hier iedere vrijdag kampvuur met bbq is. We reserveren voor morgen en halen later wat andere toeristen over om ook mee te doen. We lunchen met Said uit India bij een eetstalletje. Het enige gerecht dat ze hebben en wat we dus nemen is noodlesoep met varkensvlees. Het duurt een poosje voor het water in de grote op door de kooltjes tot koken is gebracht maar de soep smaakt prima en vult goed. 's Avonds chillen bij guesthouse met Said en twee Fransen.
Liefs,
Esther
Vandaag vroeg wakker geworden. Locals varen met hun bootjes (knettermotoren) vlak langs mijn hut op weg naar hun vee op een ander eiland, naar school of om inkopen te
doen. Ik loop over het groene eiland richting de oude Franse brug. Veel buffels hier. Aan de waterkant de bungalows (hutjes) voor de toeristen en aan de andere kant de huisjes van de Lao. Zelfde stijl als in Cambodja: houten huisjes op palen met een rieten dak. De deur van het schooltje staat open. Ik zie de kids in hun uniformpjes naar hun meester luisteren. Ze herhalen zijn woorden in koor. Een oud vrouwtje met een houten kar zoekt haar weg door de natte modderpaden. Waar zet je je volgende stap zonder uit te glijden en vast te komen zitten met die grote wielen in de sompige klei?. Ik loop verder en kom bij een tempel waar vlaggetjes hangen voor het moonfestival. De oranje pijen van monnikken hangen te drogen 
over de veranda's. Buffels grazen het onkruid weg. Aan de waterkant is een man zijn boot aan het bikken, heeft een nieuwe lik verf nodig. Je hoort het ruizen van de waterval hier al. Bij restaurant Fleur de Mekong ontmoet ik Noam weer, de Brit/Israelier met de baard. We ontbijten met pannenkoeken, ananasshake en gebakken ei met baguette (toch fijn dat de Fransen hier waren!). Daarna naar de waterval. Eigenlijk is het meer een soort trap van rivierplateaus waar het water heel hard stroomt dan echt een ouderwetse stortbak maar het blijft indrukwekkend. Het water stroomt keihard, langs bomen, eilandjes, onder bruggetjes door. Je zou hier prima groene stroom voor het hele eiland uit kunnen halen. We maken wat foto's en kopen toch maar niet de 
gebarbequede bananen van het lieve oude vrouwtje met de zwarte tanden. Er zitten iets te veel vliegen op. Verderop ontmoeten we de eigenares van Mamadam restaurant. Op het bord staat dat hier iedere vrijdag kampvuur met bbq is. We reserveren voor morgen en halen later wat andere toeristen over om ook mee te doen. We lunchen met Said uit India bij een eetstalletje. Het enige gerecht dat ze hebben en wat we dus nemen is noodlesoep met varkensvlees. Het duurt een poosje voor het water in de grote op door de kooltjes tot koken is gebracht maar de soep smaakt prima en vult goed. 's Avonds chillen bij guesthouse met Said en twee Fransen.Liefs,
Esther
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten