Kookles en embryo-ei

Battam Bang 7 september.

Even inhaalschrijven. Gisteren een kookworkshop bij The Smokin' Pot gedaan. Ik kreeg samen met een Taiwanees les van een Khmer-kok. We gaan Khmerstyle koken en mogen van de kaart drie gerechten kiezen. We kiezen amok (khmer curry) met kip, lok lak (schotel met rauwe tomaat, komkommer en ui en daarop gekruid vlees of vis) en Chha Khnel (gebakken jonge gember) met vis. Op naar de markt! Ik kijk steeds weer mijn ogen uit op die Aziatische markten. Levende vissen, vissen met tijgerpatroon, poepbruine palingen, gevilde kikkers, ik kan nog wel een poosje doorgaan met opsommen. We kopen versgeraspte cocos, een vissoort die ik niet ken, aubergine, citroengras, verse(!) kurkuma, gember (witte) en nog wat ingrediënten terwijl we de chef de oren van zijn kop vragen over de onbekende etenswaren. Terug in The Smokin' Pot beginnen we met de amok. Hhhmmm, citroengras snijden, ruikt zo lekker. Knoflook (veel) verse kurkuma, zongedroogde chili, aubergine. We maken zelf cocosmelk door de geraspte cocos in een katoenen netje te doen en dit in een bakje water te soppen en uitknijpen. Olie in de wok, knoflook en kip erbij, pasta van gestampte overige kruiden er bij, cocosmelk erbij, even inkopen aubergine erbij, nog even koken, klaar! Heerlijk. Vervolgens maken we de vis met gember en de lok lak. Sho Ha en ik zijn snelle leerlingen. Na het koken eten we alles op waarbij we onze rijst delen met een bedelaar. We krijgen van de chef een receptenboek met alle gerechten van zijn menukaart mee.

's Middags ga ik met Sho Ha Battam Bang in om de tempels te bekijken. Ze vallen een beetje tegen, erg verloederd en we kunnen niet naar binnen. We besluiten nog even de markt af te struinen waar de Taiwanees een hangmat koopt en ik een over-the-top-kitchi-ilovekitty tasje voor mijn nieuwe camera. Hahaha. Terwijl we verder lopen worden we aangesproken door scooterrijder Narat, die verteld dat hij een op het platteland schooltje heeft opgericht waar 's middags gratis Engels wordt gegeven aan kinderen uit de omgeving. Hij vraagt of wij zin hebben om even met de kids te praten zodat zij hun uitspraak kunnen oefenen. We gaan akkoord en stappen achterop (ik in het midden, hahaha). We rijden de stad uit over hobbelweggetjes en komen na 15 minuten aan bij een dorpsschooltje. De kinderen staan kaarsrecht achter hun tafeltjes als we binnen komen lopen en roepen op het teken van de leraar in koor "welcome in Cambodia!". Ik voel me een beetje opgelaten maar ze zijn nog niet klaar en stellen op commando van de leraar nog een paar vragen in koor: "How are you?", "where you from?", "how old are you?", "are you married?", "how many brothers en sisters do you have?". Na dit blikseminterview mogen we met de kinderen op de foto (waarbij ze na de "one-two-three" van de leraar massaal "cheese"roepen). Vervolgens naar een klas verlegen 16-17 jarigen. We praatten een tijdje met ze en daarna nog even met Narat, laten een donatie achter en worden vervolgens keurig teruggebracht naar de stad. s'Avonds zie ik in het hotel een flyer hangen van het project van Narat. Het woord "scam"staat er met een dikke viltstift opgeschreven. Het blijkt dat Narat helemaal niet directeur is van het schooltje maar een oplichter die het geld dat toeristen doneren in eigen zak steekt!

Met Sho Ha loop ik langs de eetstalletje op de kade van de rivier. Het is al donker en we hebben toch wel honger nu. Het aanbod hier spreekt me echter niet zo aan: de locale snacks zijn gefrituurde krekels/kakkerlakken/meelwormen, gebarbequede minivogeltjes/hele kikkers en gebakken slang. We lopen toch maar door dus. Verderop zitten twee Fransen eend te eten. Dat wil zeggen ongeboren eend oftewel embryo-ei. Een gekookt ei waar al een kuikentje in zit. Sho Ha wil het ook wel proberen. De serveerster begrijpt hem echter verkeerd en brengt een dubbele portie (4 eieren). Waarom kijkt iedereen nu naar mij? Ok, ik ben van mening dat je je goed moet inleven in het land waarin je reist, en dat je de locale keuken moet proberen. Maar een embryo-ei? No way! Brrrr. Maar misschien kan ik toch een hapje proberen? De Fransen zeggen dat het heerlijk is, een beetje ei-ig en een beetje kip-ig. Nou, goed dan. Ik pak een van de eieren en tik op de bolle kant. Ach, daar is het kopje al. Compleet met snaveltje. Ahum. Nou, daar gaat 'ie dan. Ik steek mijn lepeltje er in en haal met een schep het volledige embryo er uit. Doorzetten nu. Ik hak toch maar even het kopje er af. Niet zo'n grote hap in een keer. Dippen in de limoensaus, hap (gelukkig, ik proef vooral de limoen) doorslikken, geslaagd! Nooit meer hoor, brrrr.

Liefs,
Esther