14 september, Kratie
De blikken fiets die ze bij mijn guesthouse leveren rammelt van alle kanten. Toch maar even verderop kijken. Met Antonia en Katia plus twee collega's gaan we naar een eiland in de rivier. Het avontuur begint als we aan boord gaan. De aardige jongens die onze fiets vanaf de kant via de trap en loopplank aan boord zetten vra
gen er ineens geld voor. Nou ja, typisch Cambodjaans trucje: het lijkt alsof ze hulp aanbieden maar achteraf blijkt dat je er voor moet betalen. Je bent tenslotte een witte = rijke westerse toerist. Het houten bootje dat ons naar de overkant brengt, moet erst nog even worden leeggehoost. Achterop een oude Chinese toef-toef motor die met houtjes en touwtjes bij elkaar wordt gehouden. Het koelwater wordt er tijdens het varen vanuit de Mekong bijgeschonken. Na een minuut of vijf zijn we aan de overkant, op een eiland in de Mekong waar vissers en boeren wonen. Geen auto's wel hobbelpaden. De bomen bieden veel schaduw tijdens het fietsen. Bananebomen, cocospalmen, bomen met citrusfruit. Kinderen zijn overenthousiast en willen allemaal op de foto. Geen probleem. Het is hier stil, gemoedelijk, Veel koeien die hooi krijgen dat in bergen achterop fietsen en scooters wordt aangeleverd. We 
komen bij een kleine pagoda. In vrolijke kleuren geschilderd die mooi afsteken tegen het groen eromheen. We stoppen hier en daar om dingen vast te leggen voor later en voor de kijkers thuis. De lucht begint na een tijdje donker en grijs te worden. We fietsen terug naar de boot. En net als we er zijn begint het keihard te gieten! We schuilen op een oude schuit met een aantal locals die ook naar de vaste wal willen. Daar sta je dan, mt een mannetje of twintig op een kluitje. Het is inmiddels zo dichtgetrokken dat je de overkant van de Mekong niet eens meer ziet. Half uur later waagt de schipper het er toch maar op. Terug in Kratie gezellig samen lunchen. 's Middags binnen zitten, boekje lezen, internet, schrijven. Morgen vroeg o: naar Ban Lung met een taxi. Dat wordt 5 uur lang hutje mutje zitten.
Liefs, Esther
De blikken fiets die ze bij mijn guesthouse leveren rammelt van alle kanten. Toch maar even verderop kijken. Met Antonia en Katia plus twee collega's gaan we naar een eiland in de rivier. Het avontuur begint als we aan boord gaan. De aardige jongens die onze fiets vanaf de kant via de trap en loopplank aan boord zetten vra
gen er ineens geld voor. Nou ja, typisch Cambodjaans trucje: het lijkt alsof ze hulp aanbieden maar achteraf blijkt dat je er voor moet betalen. Je bent tenslotte een witte = rijke westerse toerist. Het houten bootje dat ons naar de overkant brengt, moet erst nog even worden leeggehoost. Achterop een oude Chinese toef-toef motor die met houtjes en touwtjes bij elkaar wordt gehouden. Het koelwater wordt er tijdens het varen vanuit de Mekong bijgeschonken. Na een minuut of vijf zijn we aan de overkant, op een eiland in de Mekong waar vissers en boeren wonen. Geen auto's wel hobbelpaden. De bomen bieden veel schaduw tijdens het fietsen. Bananebomen, cocospalmen, bomen met citrusfruit. Kinderen zijn overenthousiast en willen allemaal op de foto. Geen probleem. Het is hier stil, gemoedelijk, Veel koeien die hooi krijgen dat in bergen achterop fietsen en scooters wordt aangeleverd. We 
komen bij een kleine pagoda. In vrolijke kleuren geschilderd die mooi afsteken tegen het groen eromheen. We stoppen hier en daar om dingen vast te leggen voor later en voor de kijkers thuis. De lucht begint na een tijdje donker en grijs te worden. We fietsen terug naar de boot. En net als we er zijn begint het keihard te gieten! We schuilen op een oude schuit met een aantal locals die ook naar de vaste wal willen. Daar sta je dan, mt een mannetje of twintig op een kluitje. Het is inmiddels zo dichtgetrokken dat je de overkant van de Mekong niet eens meer ziet. Half uur later waagt de schipper het er toch maar op. Terug in Kratie gezellig samen lunchen. 's Middags binnen zitten, boekje lezen, internet, schrijven. Morgen vroeg o: naar Ban Lung met een taxi. Dat wordt 5 uur lang hutje mutje zitten.Liefs, Esther
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten