Dagje varen

8 september, ergens tussen Battam Bang en Siem Reap.
Een smal blauw toef-toef scheepje met houten bankjes (met leuning!) voert ons (man of veertig) over een prachtige waterroute. Huisjes aan en op het water, vissers- en handelsbootjes, zwemmende kinderen, je kunt hier foto's blijven schieten. Zo mooi. Mijn bagage ligt ergens op het dak tusseen de rijstzakken, bananen, sinaasappels en een paar backpacks. aan boord een fifty-fifty-mix van Cambodjanen en toeristen. De jongen achter mij komt uit Australie, zijn vriendin uit Taiwan. Ook een aantal kids aan boord. Twee ervan zijn uren zoet met de ballonnen die ik ze geef. een wat ouder jongetje kijkt gebiologeerd toe terwijl ik de westerse letter in mijn schrift kalk. Abacadabra. Ik maak een paar tekeningen en daar moet hij om lachen. Ik geef hem mijn schrift en pen maar hij durft niet. We varen nu op het Tonle Sap meer. Hoewel je het meer niet echt ziet: vol waterplanten, een soort pompebleden die het meer helemaal overwoekeren. Onze schipper moet steeds goed zoeken naar een route. We naderen Siem Reap. Er zijn nu wat meer huisjes aan de waterkant of eigenlijk in het water aan de zijkant. Hier en daar minderen we vaart om een local en zijn etens-/ handelswaren af te zetten. Kleine bootjes komen dan naar ons toe varen om de mensen en spullen van boord te halen. Tijdens de hele route zwaaien de kinderen aan de oevers met volle energie naar ons. Het leven hier is voor hen misschien verder nogal saai. Rond drie uur 's middag komen we aan in Siem Reap waar de tuk-tuk chauffeursklaar staan om ons naar een guesthouse te brengen. Dit was echt een van de mooiste vaartochten die ik heb beleefd.

Liefs,

Esther